به گزارش پایگاه خبری بانک مسکن-هیبنا، آب های زیرزمینی مهم ترین منبع آب شیرین جهان هستند. آب آشامیدنی 2 میلیارد نفر مستقیما از آب های زیرزمینی تامین می شود و برای آبیاری بزرگ ترین بخش تهیه غذا در جهان استفاده می شود. با این حال، در بسیاری از مناطق در سراسر جهان، منابع آب زیرزمینی تحلیل می روند، زیرا با سرعتی بیش از بارش باران و برف و فرو رفتن آنها در خاک، از زیر زمین برداشت می شوند. علاوه بر این، در بسیاری از موارد، ما هنوز هم در مورد این که چقدر زمان داریم تا قبل از این که تخلیه آب های زیرزمینی تاثیرات ویران کننده ای بر سیستم های زیست محیطی و اجتماعی و اقتصادی داشته باشد، در حال بحث و محاسبه ایم. حال آن که این اثرات ویرانگر در حال حاضر هم مشاهده می شود. در کشور ما آمارها حاکی از آن است که حدود 60 درصد از مصرف آب در بخش خانوارها و صنعت و همچنین نیمی از مصارف بخش کشاورزی از آب های زیرزمینی تامین می شود. به طور مشخص در هر سال 50 میلیارد متر مکعب از منابع آب زیر زمینی برداشت می شود. در میان کشورهایی که بیشترین میزان برداشت آب زیرزمینی را تا پایان سال 2015 انجام داده اند، نام ایران در رتبه پنجم لیست به چشم می خورد.
بررسی ها نشان می دهد که در نیم قرن اخیر، برداشت از منابع آبی زیرزمینی باعث شده که بیش از 130 میلیارد متر مکعب از ذخایر آب زیرزمینی کاسته شود و افت سطح آب زیرزمینی به معنی برداشت از ذخایر تجدیدناپذیر سفره آب زیرزمینی است. کاهش سطح آب زیر زمینی عواقبی نظیر از بین رفتن رودخانه ها و تالاب ها، از بین رفتن پوشش گیاهی، افزایش میزان گرد و غبار، ایجاد شکاف های طولانی در دشت ها و شور شدن آب زیر زمینی را به دنبال دارد. بررسی ها حاکی از آن است که در حال حاضر میزان آب بسیاری از آبخوان های بزرگ، به خصوص برای مناطق شدید آبی در مناطق خشک جهان، مانند هند، پاکستان، غرب ایالات متحده آمریکا و مکزیک به شدت کاهش یافته است. مناطق جدیدی که در معرض تخریب آب های زیرزمینی قرار دارند، در آینده ای نزدیک، مانند اروپای شرقی و آفریقا، پیشرفت خواهند کرد. پیش بینی های آینده نشان می دهد که برخی از مناطق مانند دره مرکزی و آبخوان دشت های بلند، با برنامه ریزی های اخیر دانشمندان تا حدی بهبود می یابند. با این وجود، به دلیل تغییرات آب و هوایی، نیاز به آب زیرزمینی در محیط زیست افزایش می یابد. در کشور ما بررسی تغییرات تراز آب زیرزمینی طی 10 سال اخیر نشان می‌دهد که اغلب محدوده‌های مطالعاتی دارای افت سطح آب زیرزمینی هستند. گرچه در بیشتر محدوده‌ها میانگین افت سالانه کمتر از نیم متر است اما آبخوان‌های مهم کشور که نقش مهمی در تامین مصارف دارند عمدتاً دارای افت بیش از نیم‌ متر در سال هستند. آبخوان‌هایی مانند مشهد، رفسنجان، بم، نیشابور و تهران- کرج از جمله مهم‌ترین آبخوان‌ها با افت سالیانه بین نیم متر تا یک متر هستند. در محدوده‌های قروه- دهگلان، ساوه، قزوین، هشتگرد، ورامین، کبودرآهنگ، زرند و نریمان-تربت جام وضع وخیم‌تر است و میانگین افت سطح آب زیرزمینی بیش از یک متر در سال است. «کمپین من ایرانم، مرا دریاب» از سوی بانک مسکن در تلاش است که با ارایه اطلاعات در زمینه محدودیت های آبی، تغییری مثبت در جهت بهبود مصرف و سیاستگذاری آبی ایجاد کند.