به گزارش فبنا، و به نقل از اکونومیک، تحلیلگران می‌گویند که هزینه فزاینده سیاست چین در برابر کووید صفر، هدف بلندپروازانه تولید ناخالص داخلی پکن را از مسیر خود خارج می‌کند.

این سیاست، در زنجیره‌های تامین اختلال ایجاد می‌کند، بنادر با تاخیر مواجه می‌شوند و شانگهای همچنان در قرنطینه فرو می‌رود.

رشد دومین اقتصاد بزرگ جهان در نیمه دوم سال گذشته با رکود بازار املاک و سرکوب‌های نظارتی کاهش یافته بود و این کاهش سیاست‌گذاران را بر آن داشت تا پایین‌ترین هدف تولید ناخالص داخلی سالانه خود را در دهه‌های اخیر برای سال 2022 تعیین کنند.

تحلیلگران گفتند که دستیابی به رقم 5.5 درصد با قرنطینه اجباری که تولید و مخارج مصرف‌کنندگان را در شهرهای کلیدی متوقف می‌کند، دشوار است.