به گزارش فبنا، عبدالرضا نوروزی با بیان این مطلب و با تاکید بر اینکه نام‌گذاری امسال به‌عنوان "رونق تولید" مسئولیت‌هایی را متوجه بخش خصوصی دانش‌بنیان و دولت می‌کند، اظهار کرد: یک سیاست و اولویت کلی برای اقتصاد کشور تعیین‌شده که همه فعالان اقتصادی باید از آن تبعیت کنند تا رونق در تولید بروز و ظهور پیدا کند. در سال جاری بخش خصوصی باید حداکثر تلاش خود را برای افزایش و رونق تولید به کار گیرد که البته برای تحقق این امر حمایت و همکاری همه‌جانبه دولت موردنیاز است.

نوروزی افزود: استفاده از شاخص‌های اقتصاد مبتنی بر اقتصاد دانش‌بنیان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای مدیریت تقاضا می‌تواند در رونق تولید نقش مهمی داشته باشد. با در نظر گرفتن شرایط اقتصاد ایران، بررسی اثرات شاخص‌های اقتصاد دانش‌بنیان بر رشد تولیدات می‌تواند بسیار مهم و اثرگذار باشد.

نوروزی با بیان اینکه امروزه توجه ویژه‌ای به نوآوری می‌شود، افزود: با نوآوری، امکان افزایش سود و سهم بازار بنگاه‌ها از طریق بهبود کیفیت محصولات، خدمات و نیز معرفی نسل جدید آن‌ها به بازار، استفاده بهینه از منابع و همچنین ارتقای سطح فناوری موجود برای تولید با فرآیند کاراتر فراهم آمده و درنهایت باعث دستیابی به رشد اقتصادی بالاتر کشور می‌شود.

رقابت‌پذیری و تقویت ظرفیت نوآوری

وی با اشاره به اینکه میزان قابل‌توجهی از تولید در بزرگ‌ترین اقتصادهای جهان به‌وسیله صنایع دانش‌بنیان ایجاد می‌شود که به‌طور چشمگیری بر سرمایه انسانی و نوآوری فنی تکیه دارند، افزود: دانش و نوآوری در اقتصاد جهانی قوی‌ترین ابزار برای تقویت رقابت‌پذیری ملی است. بنابراین برای رسیدن به رقابتی‌ترین و پویاترین اقتصاد دانش‌بنیان در بین سایر کشورها که توانایی و ظرفیت رشد پایدار با بهترین وضعیت اشتغال را دارا باشد، لازم است سیاست‌های درست و به‌جا در جهت پیشرفت جامعه به سمت استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات اتخاذ شود. همین‌طور بهره‌گیری از تحقیق و توسعه همراه با فرآیند اصلاح ساختار اقتصادی جهت دست‌یافتن به قدرت رقابت‌پذیری و تقویت ظرفیت نوآوری نیز موثر است.

تنوع حمایت‌ها برای توسعه اکوسیستم دانش‌بنیان

نوروزی با تاکید بر اینکه حمایت‌ها و کمک‌های مادی به شرکت‌های دانش‌بنیان به‌تنهایی کافی نیست، خاطرنشان کرد: در حال حاضر حمایت‌های دولت از شرکت‌های دانش‌بنیان شامل معافیت‌های مالیاتی و گمرکی، ارائه تسهیلات کم‌بهره و معافیت‌های سربازی است که اگر به شکل صحیح اجرا شود، می‌تواند اثرگذار باشد. ولی فراموش نکنیم که ارائه صرف کمک‌های مادی علاوه بر این‌که خطر احتمال ایجاد فساد اقتصادی و رانت را به دنبال دارد، در درازمدت نیز باعث می‌شود دانش‌بنیان‌ها به شرایط گلخانه‌ای که برایشان فراهم‌شده، عادت کنند و نتوانند وارد بازار شوند و کسب‌وکار خود را توسعه دهند.

وی افزود: دولت باید سعی کند شرایط و اکوسیستم مناسب را برای شرکت‌های دانش‌بنیان فراهم کند. لازم است، دانشگاه‌ها و سیستم آموزشی ما فقط به ارائه مطالب آکادمیک و حفظیات نپرداخته و با ارائه دروس عملی پیوند واقعی و محکم بین دانش و صنعت ایجاد کنند تا با استفاده از خلاقیت و دانش فارغ‌التحصیلان، پایه شرکت‌های دانش‌بنیان شکل بگیرند.

نوروزی، بازاریابی و ارائه محصولات دانش‌بنیان در بازارهای بین‌المللی و حتی داخلی را از جمله مشکلات عمده شرکت‌ها دانست و گفت: ارائه تسهیلات برای بازاریابی، تبلیغ محصولات و کمک به شرکت‌های دانش‌بنیان جهت معرفی محصولاتشان در نمایشگاه‌ها و رسانه‌های داخلی و بین‌المللی ازجمله نکات بااهمیت است که باید موردتوجه قرار گیرد.

مسیر پرفرازونشیب رونق تولید

نایب رییس مجمع تشکل‌های دانش‌بنیان با بیان اینکه توسعه تولید در کشور با چالش‌هایی مواجه است که باید در جهت رفع آن‌ها اقدامات موثری انجام شود، گفت: مشکلات تامین مواد اولیه، فرسودگی ماشین‌آلات و تکنولوژی، نوسانات نرخ ارز، افزایش بی‌رویه قاچاق کالا و عدم‌حمایت واقعی دولت از تولید، مهم‌ترین مشکل واحدهای تولیدی در کشور هستند. همچنین می‌توان به موضوع بوروکراسی پیچیده اداری در کشور اشاره کرد که مانعی جدی برای تولیدکنندگان ایجاد کرده است.

به گفته نوروزی، تولیدکنندگان خصوصاً در حوزه تولید محتوا نیازمند تضمین‌های جدی در خصوص امنیت حقوق مالکیت فکری نیز هستند، در غیر این صورت با افزایش هزینه‌های مبادله در خلا امنیت ناشی از وجود حقوق مالکیت کارا، سرمایه‌ها از بخش‌های تولیدی به سایر بخش‌ها منتقل خواهند شد. از این رو تضمین حقوق مالکیت فکری باید در دستور کار دولت قرار گیرد و قوانین و مقررات در این راستا اصلاح شود.

راهکارهای تسهیل تولید ملی

بر اساس اعلام روابط عمومی مجمع تشکل‌های دانش‌بنیان ایران، وی در ادامه مهم‌ترین مسئله برای رونق تولید را توجه کردن به بخش خصوصی و تسهیل امور تولید و کنار گذاشتن مجوزهای زائد و مقررات دست‌وپا گیر دانست و افزود: از سوی دیگر برای تحقق رونق در بازار تولید و رونق گرفتن اقتصاد در برنامه‌های ارزی تجدیدنظر شود. باید اجازه داده شود تا صادرکنندگان بتوانند کالاها را صادر کنند. همچنین باید به بانک‌ها امکانات داده شود تا نقدینگی را تامین کنند و البته نرخ سود دریافتی برای ارائه تسهیلات باید به‌مراتب کاهش یابد.